“Üniversiteler çoğunlukla hiçbir pratik açılımı olmayan anlamsız bilgiler üretirler.

Komşuya bakın derim ben hep.

Yani elektrik mühendisi iseniz makine mühendisi ne yapıyor diye bakın.

Aradaki gölge alanları görün.

Bu disiplinler arası alanları değerlendirin.

Ayrıntısını bilmenize gerek yok.

Ancak işin içine girdiğiniz zaman derine inersiniz.”

 Sabancı Üniversite’si   kurucu Dekanı Prof. Kemal İnan

TECHNOLOGICAL FUNCTIONALITY

• Elektriğin keşfinden yani 19 yüzyılın ikinci yarısından beri Moore yasasına gelen ikinci aşama;

otomasyonun mekanik alanlardan çıkıp zihin alanına geçmesidir.

Mantık ve düşüncenin otomasyon içine girmesidir.

Bu her şeyi radikal bir değişime uğratmıştır.

Bilim felsefesinde tahtta oturan alan fiziktir.

Ama iş biyolojiye geldiğinde;

insanların neyi bilip neyi bilemeyeceğini de içine alan yeni bir bilim dalı doğuyor.

Teknoloji aslında biyolojinin dinamiğine baktığımızda son derece ilkel.

Michael Polanyi ’ye atfedilen bir laf var:

“We know more than we can tell”

Yani anlattığımız dan daha çok biliyoruz.

Teknoloji şu anki haliyle çok ciddi bir tehdit. Teknolojik işsizlik var.

Dış pazara üretiyorsanız yani export ekonomi iseniz bunu çekmezsiniz. Çünkü sizin talep diye bir sorunumuz yoktur. Dışarıdaki bir talebi besliyorsunuz

Sermaye ve emek fiyatlarının dünyanın her yerinde aynı olması gerekir ki böylece değerli emeğin kaçacak yeri olmasın.

Yaratıcılık çok bireysel bir olay. Çünkü şimdiye kadar olanlardan farklı bir şeyi sezgilerinizle kazandığımız yeteneklerinle ve sadece size ait deneyimlerle yorumluyorsunuz.

İnsanın temel sezgileri ve kolektif yaratıcılık var ama işte o bireysel yaratıcılık gibi değil.

Eşitler arasında eşitsiz bir bireyin ortaya çıkması yaratıcılık.

Tabii kolektif rol oynamıyor değil, elbette oynuyor.

• Söyle diyorum yaratıcılık indeksi ne kadar iyi  ise eşitsizlik indeksi o kadar kötüdür.

Gülay Özkan ‘ın geleceğe Farklı Bakış  TV  programında Sabancı Üniversitesi kurucu Dekanı

Prof. Kemal İnan ile yaptığı söyleşi